Τσουρέκι Βασιλόπιτα

Αυτή η συνταγή έχει το εξής. Είναι η κλασσική συνταγή για υπέροχο τσουρέκι το πολίτικο, το αφράτο, το μαστιχωτό, που κάνει μαλλιά τούφες τούφες. Δηλαδή, αυτό που το τραβάς με το χέρι και μένει κλωστές. 

Με αυτό το τσουρέκι μπορείτε να κάνετε τις κουλούρες το Πάσχα, και τη Βασιλόπιτα τα Χριστούγεννα, και ένα φανταστικό σνακ για τον καφέ τον υπόλοιπο καιρό. Είναι άλλωστε τόσο εύκολη, χρειάζεται μόνο περίπου 93457034  ώρες για να γίνει, σιγά το πράγμα, την φτιάχνετε ένα απόγευμα (μιαν ολόκληρη Κυριακή) να έχετε όλη την εβδομάδα.

ΦΥΣΙΚΑ και δεν πρόκειται για δική μου εφεύρεση, ούτε καμιάς γιαγιάς ή θειάς απότηνΜπολην, αλλά για υπέροχη, καλοζυγισμένη, τέλεια εκτελεσμένη συνταγή του Παρλιάρου. 

Πέρα από τα αστεία, βέβαια, έχετε υπόψη ότι θα χρειαστούν περίπου 2μιση ώρες σε φουσκώματα, και περίπου 1 ώρα για το χτύπημα των υλικών, και άλλο τόσο για να ψηθεί, οπότε θα χρειαστεί όντως να έχετε αρκετό χρόνο στη διάθεσή σας.

Επίσης, όλα τα ζυμάρια που περιλαμβάνουν νωπή μαγιά είναι δύστροπα. Θέλουν αγάπη και χάδι και θαλπωρή, και πάρα πολύ προσοχή για να πετύχουν. Αλλά, δεν θέλουν και τρόμο. Ότι γίνει έγινε βρε αδερφέ, δε θα σκάσομε και για ένα τσουρέκι τώρα.

Σημείωση: Η συνταγή αυτή πραγματικά θέλει επιτραπέζιο μίξερ. Δεν αρκεί το μιξεράκι χειρός, και σίγουρα δεν ζυμώνεται σωστά στο χέρι, εκτός αν έχετε απίστευτη υπομονή και δύναμη μαζί. Συνήθως αγαπώ να ζυμώνω με το χέρι, μου αρέσει πολύ να ζουμπάω το ζυμαράκι έτσι όπως είναι χλιαρούλι. Εδώ όμως δεν μας παίρνει για αστειότητες. Σας θέλω σοβαρούς, οργανωμένους, και συγκεντρωμένους!

Ιδού το ολοκληρωμένο προϊόν, για να ξέρετε περί τίνος πρόκειται:

Τουρλωτή, τίγκα.

Ας περάσουμε στο δια ταύτα βεβαίως.

Υλικά: (βγαίνει μια μεγάλη φουσκωτή βασιλόπιτα για περίπου 12-16 κομμάτια)

Για το προζύμι:

50 γρ. μαγιά νωπή

75 γρ. χλιαρό νερό

60 γρ. αλεύρι για τσουρέκια

Για τα αρώματα:

35 γρ. βούτυρο αγελάδος

100 γρ. φρέσκο γάλα πλήρες

30 γρ. χυμό πορτοκαλιού φρεσκοστυμμένος

5 γρ. μαστίχα

6 γρ. μαχλέπι

2 κάψουλες βανίλιας

3 γρ. αλάτι

ξύσμα από 1 πορτοκάλι

Για τα υπόλοιπα:

150 γρ. ζάχαρη

3 μικρά αβγά

550 γρ. αλεύρι για τσουρέκια

120 γρ. λιωμένο βούτυρο, χλιαρό (και λίγο επιπλέον για να πασαλείψετε το μπωλ που θα φουσκώσει η ζύμη)

Διακοσμητικά κατά βούληση (αβγογλάσσο, ζαχαρωτά, αμύγδαλα, ζαχαρογλάσσο, δεντράκια, θαμνάκια, χριστούληδες, κορδελίτσες, κουβερτούρες, κλπ)

Εκτέλεση:

Για αρχή, ανάβουμε καλοριφέρ/τζάκι/σόμπα/θερμοσυσσωρευτή/κάρβουνα στον χώρο που θα ετοιμάσουμε το ζυμάρι. Εκτός αν είναι καλοκαίρι. Τότε δε μας νοιάζει. Επίσης, ετοιμάζουμε κατάσταση στο σημείο στο οποίο θα αφήσουμε τα διάφορα να φουσκώσουν. Η ιδιοτροπία είναι η εξής: θέλουμε στεγνό χώρο, ζεστό, που να μην φυσάει, να μην έρχεται κρύο από πουθενά. Πως είσαι το πρωί που ξυπνάς μέσα στο πάπλωμα; Έτσι. Είμαι κατηγορηματική σε αυτό. Αν ακουμπήσετε το μπολ κοντά σε καλοριφέρ, φροντίστε να καλύψετε τους τοίχους γύρω με καμιά κουβέρτα για να μην έρχεται κρύο (αν το κάνετε χειμώνα), ή, κλείστε παράθυρο για να μην έρχεται αεράκι (αν το κάνετε καλοκαίρι). Το δε γνωστό κόλπο, μπαρουτιάζω το φούρνο, τον κλείνω και φουσκώνω το ζυμαράκι εκεί μέσα, δεν πιάνει για κάποιον λόγο εδώ. Δεν μπορείτε να το βιάσετε, θέλει το χρόνο του, πως να το κάνομε. Αν νομίζετε ότι είμαι υπερβολική, σας προκαλώ να το αφήσετε στην τύχη του (ΜΗ, γιατί είναι πολλά και ακριβά τα υλικά!).

Ωραία, αφού ετοιμάσαμε τον χώρο, τώρα ας φτιάξουμε το προζύμι. Ανακατεύετε τα υλικά για το προζύμι με έναν αβγοδάρτη σε ένα μπολάκι (μεγέθους πρωινού). Σημαντικό να τα ανακατέψετε με τον αβγοδάρτη και όχι μια κουτάλα, διότι θέλουμε το μείγμα να πάρει αέρα, για να θρέψει τα μικρούλικα πλασματάκια της μαγιάς, και αυτά να βγάζουν αγέρα, και έτσι να φουσκώσει το προζύμι. Αν η σκέψη σας αηδιάζει, απλά διαγράψτε την παραπάνω παράγραφο. Και απλά ανακατέψτε τα υλικά για το προζύμι με τον αβγοδάρτη. Το αφήνετε σε ζεστό μέρος, να αρχίσει να δουλεύει. Υπόψη, αν για οποιονδήποτε λόγο δεν πιάσει αυτό (όπως, να είναι πολυκαιρισμένη η μαγιά και να έχει χαλάσει), δεν έχει νόημα να προχωρήσετε. Αγοράζετε άλλη μαγιά και το ξαναφτιάχνετε. Παρατηρείστε στη φωτογραφία δίπλα τις φουσκαλίτσες που φτιάχνει το ζυμαράκι. Επίσης, θα έχει τη χαρακτηριστική μυρωδιά της μαγιάς που δουλεύει.

Λίγο σιχαμενούλι ε;

Αφού βεβαιωθείτε ότι ξεκινάει να φουσκώνει το προζύμι, μπορείτε πλέον να προχωρήσετε παρακάτω τη συνταγή. Τουτέστιν, ετοιμάζουμε τα αρώματα. Σε αυτό το σημείο, το σπίτι σας θα πλημμυρίσει μυρωδιές που θα αποχωριστείτε μετά από περίπου 2 ημέρες.
Για να μην παιδεύεστε με τα γραμμάρια των μυρωδικών, μαχλέπι και μαστίχα είναι από ένα φακελάκι, το δε αλάτι είναι μια χοντρή πρέζα. Προτιμώ πάντα να τρίβω τα μπαχαρικά μόνη μου όταν μπορώ. Εδώ γίνεται, στο διαολάκι της κουζίνας, το μιξεράκι-πολυκόφτη, όποτε τα ρίχνετε, σε συνδυασμό με μισό κουταλάκι του γλυκού από τη ζάχαρη της υπόλοιπης συνταγής, για να μην κάνετε ζημιά.
Σε ένα κατσαρολάκι, ρίχνετε όλα τα υλικά για τα αρώματα και το βάζετε σε χαμηλή φωτιά (6/10 σε κεραμικές εστίες). Ανακατεύετε με τον αβγοδάρτη να ανακατευτούν τα υλικά. Δε θέλουμε να βράσει, θέλουμε να ζεσταθεί αρκετά ώστε να λιώσει το βούτυρο. Στην αφή θα πρέπει να είναι ζεστό, αλλά όχι καυτό. Αν έχετε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής, το πάμε ως τους 44 βαθμούς το πολύ. Μετά, το αφήνουμε να κρυώσει λίγο.

Επόμενο βήμα, να χτυπήσετε τη ζάχαρη με τα αβγά στο μίξερ, με το φτερό. Έχετε στο νου σας ότι μόλις ρίξετε τα δύο υλικά, πρέπει να αρχίσετε να χτυπάτε αμέσως, διότι αλλιώς θα σας ζαχαρώσουν οι κρόκοι και δεν θα χτυπηθούν σωστά. Τα χτυπάτε αυτά τα δύο ώσπου να ασπρίσουν τα αβγά και να αφρατέψουν, να γίνουν μια πηχτή κρέμα. Θα χρειαστούν περίπου 20 λεπτά. Κάπως έτσι δηλαδή:












Σε αυτό το σημείο, μπορείτε να προσθέσετε το μείγμα με τα αρωματικά, σιγά σιγά, και με το μίξερ σε λειτουργία, σε σταθερή ροή. Χτυπάτε ώσπου να ενσωματωθεί.













Έπειτα, αλλάζετε εξάρτημα, και βάζετε αυτό που είναι για να χτυπάτε ζυμάρια. Στο συγκεκριμένο μίξερ, μοιάζει με Κ. Προσθέτετε το μισό αλεύρι και χτυπάτε να ενσωματωθεί. Κατόπιν, προσθέτετε το προζύμι και χτυπάτε για να ενωθούν όλα μαζί καλά.












Συνεχίζετε το χτύπημα, και προσθέτετε το υπόλοιπο αλεύρι κουταλιά κουταλιά, μέχρι να γίνει μια ζύμη που να ξεκολλάει από τα τοιχώματα, να είναι λεία και ελαστική. Χτυπάτε για περίπου 20 λεπτά.
Στο ενδιάμεσο, λιώνετε το βούτυρο (τα 120 γρ). Μπορείτε να το λιώσετε στο μπρίκι (προσοχή μην βράσει), ή, να το βάλετε σε ένα μπολάκι με ζελοφάν τυλιγμένο καλά καλά και να το λιώσετε στα μικροκύματα, σε μέτρια θερμοκρασία για 2-3 λεπτά. Το αφήνετε να κρυώσει. Όταν το ζυμαράκι έχει κλείσει 20 λεπτά χτυπήματος, προσθέτετε κουταλιά κουταλιά το βούτυρο, προσέχοντας κάθε φορά να απορροφήσει την κουταλιά πριν συνεχίσετε.

Ζυμάρι 1

Ζυμάρι 3

Ζυμάρι 2

Βουτυρώνετε μια λεκανίτσα σχολαστικά. Παίρνετε το ζυμαράκι, το οποίο μετά από συνολικά περίπου 30 λεπτά χτυπήματος θα πρέπει να ξεκολλάει όμορφα από το γάντζο, και το τοποθετείτε στη λεκάνη. Το σταυρώνετε, του κάμετε βουντού, το φτύνετε, το κοιτάτε με μάτια μισόκλειστα, το αντιμετωπίζετε τάχα αδιάφορα, γενικώς κάνετε όλα εκείνα τα μαντζούνια που θεωρείτε ότι χρειάζονται ώστε να φουσκώσει. Μπορείτε να μην κάνετε τίποτα, να αφήσετε τάχαμ δήθεν τη χημεία να δουλέψει. ΔΕΝ είναι η χημεία! Είναι τα βουντού! Να το ξέρετε αυτό. Σκεπάζετε τη λεκανίτσα με μια καθαρή πετσέτα, και την τοποθετείτε στην ζεστή φωλίτσα που ετοιμάσατε εξαρχής. Περιμένετε για περίπου 40 λεπτά, αγωνιώντας, σε αδιάφορο σημείο.

Φρέσκο

Φουσκωμένο πρώτη φορά

Όταν περάσει η πρώτη περίοδος αναμονής, θα πρέπει να έχει περίπου διπλασιαστεί η ζύμη, να είναι τσουμπωτή και να μοιάζει λαχταριστή. Αν είναι μαραζωμένη, κάτι δεν πήγε καλά, την αφήνετε να φουσκώσει λίγο ακόμα, αλλάζοντας τις συνθήκες λίγο (πιο κοντά στο καλοριφέρ, ή, εναλλακτικά, την αγκαλιάζετε σφιχτά με το σώμα σας- μπορείτε να βάλετε και την γάτα επάνω να ζεστάνει λίγο και αυτή). Αυτό, βεβαίως, εφόσον το προζύμι εξαρχής είχε φουσκώσει, ναι;

Πασπαλίζετε τον πάγκο σας με λίγο αλεύρι και αδειάζετε το ζυμάρι επάνω. Το διπλώνετε δυο τρεις φορές και το ζουμπάτε με τα χέρια σας. Εδώ χρειάζεται λίγο προσοχή να μην κόψετε τη ζύμη με μαχαίρι ή με νύχια ή με οτιδήποτε μεταλλικό/αιχμηρό, διότι θα λαπαδιάσει το τσουμπωτό ζυμάρι και θα σας χαλάσει. Επανατοποθετείτε το ζυμάρι στη λεκάνη, σκεπάζετε με την πετσέτα, και αφήνετε για άλλα 40-50 λεπτά.

Ξαναζυμώνετε με τον ίδιο τρόπο, αλλά αυτή τη φορά θα τοποθετήσετε το ζυμάρι στο ταψί που θα το ψήσετε. Χρησιμοποίησα το γνωστό ταψί κέικ με το δαχτυλίδι που αφαιρείται. Κάλυψα τον πάτο με λαδόκολλα, και βουτύρωσα το δαχτυλίδι εσωτερικά. Αυτό αρκεί. Αφήνετε να φουσκώσει για τρίτη φορά, πάλι 40-50 λεπτά.

Στο ταψάκι του

Μετά το τελικό φούσκωμα

Ωμή ακόμα, αλλά με σχέδια

Στο σημείο αυτό, στολίζετε την πίτα σας με ότι σχεδιάκια θέλετε. Εγώ άπλωσα αμύγδαλο φιλέ γύρω γύρω, σχεδίασα με γλάσο ζάχαρης το έτος και γέμισα με χρωματιστή ζάχαρη. Κόλλησα και κάτι χιονονιφάδες στο ταβάνι, κομπλέ. Το τελικό αποτέλεσμα το βλέπετε στην αρχική φωτογραφία του ποστ.












Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στον αέρα, στους 150 βαθμούς, για περίπου 50-60 λεπτά (αναλόγως την ένταση του φούρνου σας)

Εσωτερικά, η πίτα μοιάζει έτσι:

Κομματάκι

Αφράτη πολύ

Σημείωση: αν το τσουρέκι αυτό το κάνετε βασιλόπιτα, βάζετε το φλουρί ΑΦΟΥ ψηθεί, κάνοντας μια σχισμή με το μαχαίρι στον πάτο της πίτας σε τυχαίο σημείο, και τοποθετώντας το φλουρί τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο κάθετα μέσα στη σχισμή. Έτσι, θα πέσει δυσκολότερα πάνω στο μαχαίρι.
Αν τα φτιάχνετε για το Πάσχα, κόβετε το ζυμάρι σε τρία ίσα μέρη, και πλέκετε πλεξούδα, την οποία τυλίγετε σε ρόδα, και στην μέση τοποθετείτε αβγό βαμμένο.
Αν είναι απλά για το σπίτι, σχηματίστε και αυτοκίνητο, δεν υπάρχει θέμα, όπως του αρέσει του καθενός.

Cheesecake της Σέσης

Το γλυκάκι τούτο, που μαρέσει τόσο μα τόσο πολύ, κανονικά θα έπρεπε να είναι στις μόνιμες συνταγές μου, μιας και, αυτό που φτιάνω εγώ καλά, συνήθως είναι καλύτερο από αυτά που πουλάνε έτοιμα (σαν την πίτσα μου που ο αγάπης μου αγαπάει πιο πολύ από τις αγοραστές). 

Αλλά, για κάποιον λόγο δεν είχα αξιωθεί να το φτιάσω ως πρόσφατα, οπότε και όχι μόνο το έφτιασα αλλά και το ξεπούλησα και το αγάπησεν ο κόσμος που το έφαγε (κ. Ελένη, μεγάλη χαρά μου δώσατε!).

Για να μην χάσω λοιπόν τη συνταγή, την προσθέτω και αυτή στο μπλογκ μου, για να τη χαίρομαι και γω και να την χαίρεστε και σεις.

Ιδού το οπτικό:

Με τη σαλτσούλα του, και το κυριλέ του σερβίρισμα.

Υλικά: (για φόρμα 24 εκατοστών με αποσπώμενο στεφάνι)

Για τη Βάση:

• 1 κουτί μπισκότα digestive των 220 γραμμαρίων
• 100 γρ. βούτυρο αγελάδας λιωμένο (μη βάλετε μαργαρίνη σας εκλιπαρώ)
• Λίγο από τα εξής μπαχαρικά: κανέλα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ, όλα τριμμένα

Για τη Γέμιση:

• 1 κιλό τυρί κρέμα (τύπου Φιλαδέλφεια)
• 4 αβγά μεσαία
• 200 γρ. κρέμα γάλακτος (πλήρη λιπαρά, δεν είναι αυτό το γλυκό της δίαιτας)
• 300 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
• 2 βανίλιες ή 1 κλωναράκι βανίλια φυσική
• ξύσμα από 2 λεμόνια

Για το σερβίρισμα:

• μαρμελάδα φρούτα του δάσους (ή ότι άλλο σας αρέσει, ή σάλτσα των αγαπημένων σας φρούτων)
• ζάχαρη άχνη για το μάτι

Εκτέλεση: 

Η βάση: 

Σπάμε τα μπισκότα στο μούλτι, ώσπου να γίνουν σκόνη. Προσθέτετε τα μπαχαρικά, ανακατεύετε. Μετά προσθέτετε το βούτυρο και ανακατεύετε με τα χέρια ώσπου να γίνουν τα μπισκότα σαν άμμος, δηλαδή, να απορροφηθεί το βούτυρο παντού. Αδειάζετε το μείγμα στη φόρμα (ας της έχετε βάλει στον πάτο μια λαδόκολλα να βγει ευκολότερα μετά), και το απλώνετε ομοιόμορφα, πιέζοντας με τα δάχτυλα να ζουμπιχτεί. Βάζετε την φόρμα στο ψυγείο και την αφήνετε εκεί ώσπου να είστε έτοιμοι να ψήσετε το γλυκό.

Η γέμιση: 

Χτυπάμε το τυρί με το φτερό του μίξερ ώσπου να αφρατέψει. Προσθέτουμε τις βανίλιες και το ξύσμα και τη ζάχαρη. Μετά προσθέτουμε τα αβγά ένα ένα, αφού πρώτα τα ανοίξουμε σε μπωλάκι χωριστά, μην είναι κανένα χαλασμένο και πάει χαράμι 1 κιλό τυρί. Ανακατεύουμε ώσπου να ομογενοποιηθούν τα υλικά, και τότε προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε λίγο, να ανακατευτούν καλά.

Αδειάζουμε το μείγμα στη βάση και ψήνουμε.

Το ψήσιμο:

Το γλυκάκι αυτό είναι ιδιότροπο. Θέλει χάδια και γλυκόλογα για να γίνει σωστά. Αν δεν γίνει, δε χάλασε ο κόσμος, πάλι νόστιμο θα είναι. Ο σωστός τρόπος λοιπόν να το ψήσετε είναι ο εξής: τυλίγετε την φόρμα στην κάτω της μεριά με αλουμινόχαρτο. Τοποθετείτε τη φόρμα σε ένα ταψί βαθύ. Γεμίζετε με νερό μέχρι εκεί που φτάνει το αλουμινόχαρτο της φόρμας. Κάμετε δηλαδή ένα μπεν μαρί, μέσα στο οποίο θα ψηθεί το γλυκάκι απαλά.

Προθερμαίνετε το φούρνο στους 240 βαθμούς, και σε αυτή τη θερμοκρασία ψήνετε για 20 λεπτά. Έπειτα, χαμηλώνετε το φούρνο στους 100 βαθμούς και ψήνετε για μία ώρα ακόμα, ή ώσπου το κέντρο της κρέμας να είναι λίγο σαν ζελέ, αλλά το γύρω γύρω να έχει στερεοποιηθεί. 

Αν έχει ψηθεί σωστά, το γλυκό θα παραμείνει στο χρώμα της ωμής κρέμας και δεν θα σκάσει. Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, βγάζετε το γλυκό από το φούρνο, περνάτε ένα μαχαίρι ανάμεσα στο στεφάνι της φόρμας και το γλυκό, ξαναβάζετε στο φούρνο και αφήνετε να κρυώσει εκεί μέσα, με μισάνοιχτη πόρτα.

Το σερβίρισμα:

Σερβίρετε κομμένο σε κομμάτια τούρτας, πασπαλίζοντας με ζάχαρη άχνη, και σερβίροντας από πάνω μαρμελάδα λίγο αραιωμένη με λίγο νερό. Το γλυκό διατηρείται στο ψυγείο.

Spaghetti with meatballs. Κιοφτέδες στη σάλτσα με μακαρόνια.

Αυτό το φαγητό δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι είναι ιταλικό στην πραγματικότητα, ή αγαπημένο φαγητό των ιταλοαμερικάνων. Όποιου και να είναι πάντως. είναι πολύ νόστιμο, αν και μπελαλίδικο. Μπορείτε βέβαια να ετοιμάσετε διάφορα κομμάτια νωρίτερα. Μπορείτε, ας πούμε να ετοιμάσετε αρκετό κιμά, να τον φυλάτε πλασμένο έτοιμο στην κατάψυξη. Αυτό γίνεται με το να αραδειάσετε τα κεφτεδάκια σας σε μια λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί, όμορφα και ζουμπουρλά, και να τα βάλετε στην κατάψυξη μέχρι να παγώσουν. Μετά, τα βάζετε σε σακουλάκια σε μερίδες, ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειάς σας.

Το άλλο κομμάτι που μπορείτε να έχετε έτοιμο, είναι η σάλτσα. ΜΙα θειά μου Ιταλίδα (παντρεμένη με Ιταλό, ζει στην Ιταλία αιώνες) έχει πάντα στο ψυγείο της μια κατσαρόλα σάλτσα ντομάτας χωρίς αρώματα. Μόνο η βασική σαλτσούλα, κρεμμύδι, σκόρδο, κρασάκι, ντοματούλα, αλατοπίπερο. Με αυτή τη σύνθεση, μπορείς να τη χρησιμοποιείς σχεδόν στα πάντα. Στα ελληνικά σπίτια, την χρησιμοποιούμε πολύ, ούτως ή άλλως, οπότε χαμένη δεν πάει.

Και εκεί που πέφτει πείνα, τα συνθέτεις όλα και σε μισή ώρα τρως φαγάκι νόστιμο πολύ.

Σε αυτό το σημείο, να πω ότι κάτι αγγλοσάξωνες βρωμίλοι σεφ, βάζουν τους κεφτέδες να βράσουν στη σάλτσα και δεν τους ψήνουν χωριστά. Σε αυτούς τους άσχετους, να πω ότι ο κεφτές άμα δεν είναι τραγανός, είναι γιουβαρλάκι, και όχι κεφτές, και είναι άλλο φαγητό εντελώς, και να μας κάνουν τη χάρη να πλένουν κανα χέρι πότε πότε, ιδίως πριν πιάσουν χερούλια από ντουλάπια! Πφφφ!

Αυτό που έφτιαξα εγώ, έχει μερικές αλλαγούλες, για να ταιριάζει καλύτερα στην γεύση στο σπίτι μας. Βέβαια, αυτού του είδους οι συνταγές, ούτως ή άλλως υπάρχουν σε τόσες παραλλαγές, όσο τα σπίτια που τις προτιμούν συχνά.

Ιδού το οπτικό:

Δεν είμαι φωτογράφος μάνα μου.

Υλικά: (για 4 φαγανά άτομα)

Για τους κεφτέδες:

• μισό κιλό κιμά (70 μοσχάρι, 30 χοιρινό, διπλοπερασμένο να του πείτε του χασάπη, να μην βαριέται!)
• 1 μεγαλούτσικο ξερό κρεμμύδι τριμμένο (τρίφτη ή κόφτη)
• 6 λιαστές ντομάτες, αλεσμένες μαζί με το κρεμμύδι
• 1 αβγό
• μισό ποτήρι κόκκινο κρασί (μη βάλετε γλυκό κρασί, αμαρτία..κατά τα λοιπά, ότι τραβά η όρεξή σας)
• 1 ποτήρι φρυγανιά
• μισό ποτήρι ελαιόλαδο
• μισό μάτσο μαϊντανό
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, πάπρικα κόκκινη γλυκιά
•  100 γρ. γραβιέρα πικάντικη τριμμένη (κανονικά θέλει παρμεζάνα, προτίμησα την γραβιέρα γιατί μου ταιριάζει καλύτερα -όχι γιατί αυτήν έτυχε να έχω στο ψυγείο μου, όχι)

Για τη σάλτσα:

• 1 μεγαλούτσικο κρεμμύδι τριμμένο (τρίφτη ή κόφτη)
• λίγο σκόρδο (βάζω σκόνη, μπορείτε να βάλετε λίγο φρέσκο)
• μισό ποτήρι κόκκινο κρασί (βάλτε και άσπρο, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί)
• Προϊόν ντομάτας: 1 κονκασέ με 1 χυμό ντομάτας, ή 2 ντομάτες στον τρίφτη, ή φρέσκες ντομάτες και πελτέ, ότι έχετε διαθέσιμο
• αλάτι, πιπέρι, ρίγανη (κανονικά θέλει βασιλικό, είπα να βάλω ρίγανη που με αρέσει, αφού δεν έχουν γίνει ακόμα οι βασιλικοί μου)
• λίγο ελαιόλαδο

Για το σερβίρισμα: 

• 1 πακέτο spaghetti (άμα σας αρέσει κάτι άλλο, βάλτε το, ούτε γι'αυτό θα μαλώσουμε αν και θα έπρεπε!)
• τυρί τριμμένο, ότι βάλατε και μέσα στους κεφτέδες

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε τους κεφτέδες:

Σε ένα μπολ αδειάζουμε όλα τα υλικά για τους κεφτέδες, και ζυμώνουμε αρκετή ώρα, να ενωθούν καλά τα υλικά. Αλλά όταν λέμε, αρκετή ώρα, εννοούμε αρκετή ώρα. Ο κεφτές και το ψωμί θέλουν ζύμωμα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι της τεμπελιάς πράμα. Σκεπάζετε το μπολ με ζελατίνη και το αφήνετε στο ψυγείο να σταθεί καμιά ωρίτσα.

Όταν με το καλό περάσει η ώρα, λαδώνετε ένα ταψάκι, λαδώνετε και τα χέρια σας, και πλάθετε κεφτεδάκια στο μέγεθος μεγάλου καρυδιού. Όμορφα και στρόγγυλα, σαν στρατιωτάκια. Υπάρχει κόλπο εδώ για τους ακαμάτηδες. Πάρτε το μαντζαφλάρι που βγάζουν παγωτό για να βγάζετε ζύμη από το μπολ, ώστε να παίρνετε πάντα την ίδια ποσότητα κιμά.

Ψήνετε τους κεφτέδες στον φούρνο με αέρα στους 190 βαθμούς, ώσπου να ροδίσουν όμορφα. Να γίνουν τσουμπωτοί και τραγανούτσικοι. Όταν κρίνετε ότι είναι έτοιμοι, μην τους αφήσετε στο φούρνο και σας στεγνώσουν.

Στο ενδιάμεσο, ετοιμάζουμε τη σάλτσα:

Σε ένα κατσαρολάκι, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο μέχρι να ροδίσουν. Σβήνουμε με το κρασί, και βράζουμε μέχρι να μην μας έρχετε πια μεθύσι με τους ατμούς. Τότε προσθέτουμε τις ντομάτες. Προσοχή, αν βάλετε φρέσκες, ρίχτε και λίγη ζαχαρίτσα να μην παραξινίσουν. Προσθέτουμε και τα μυρωδικά και αφήνουμε τη σάλτσα να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά για όση ώρα ψήνονται τα κεφτεδάκια. 

Βράζουμε τα μακαρόνια με τις οδηγίες του πακέτου τους. Σουρώνουμε, και κρατάμε ένα ποτήρι μακαρονόζουμο. Επιστρέφουμε τα μακαρόνια στην κατσαρόλα. Ρίχνουμε δυο κουτάλες από τη σάλτσα και το μακαρονόζουμο, και ανακατεύουμε καλά. 

Αφού σουρώσουμε τα μακαρόνια, στο ενδιάμεσο εκείνο στάδιο, και αφού έχουμε πάρει τη σάλτσα που θέλουμε, πετάμε μέσα στη σάλτσα τους κεφτέδες, να πάρουν μια πολύ γρήγορη βράση με τη σάλτσα. 

Στο κάθε πιάτο βάζουμε μακαρόνια, μερικούς κεφτέδες, και πασπαλίζουμε με τυρί τριμμένο. Ίσως και με λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό, για το μάτι.

Έχετε υπόψη ότι από τη στιγμή που θα ρίξετε τους κεφτέδες στη σάλτσα, πρέπει να σερβίρετε το φαγητό άμεσα, για να μην χάσουν την τραγανότητά τους οι κεφτέδες.

Πίτσα με πατάτες και δεντρολίβανο

Αυτό το πράμα μου το πρωτοέδειξε Ναπολιτάνος σεφ, για να μου δείξει τι ωραίες πίτσες που φτιάχνει. Άμαθη τότε, σκεφτόμουν τι βλακείες είναι αυτές που μου δίνει να φάω. Διότι ήξερα ότι οι ιταλικές πίτσες δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που τρώμε εδώ, είχα δοκιμάσει και ένα λιγδερό πράμα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μιλάνο, και τις είχα απαξιώσει εντελώς, αλλά, ε, όχι και εντελώς σκέτες μάνα μου, πως θα κατέβει το ζυμάρι χωρίς τίποτε. Και που ακούστηκε πατάτα με ψωμί, και που κολλάει τώρα το δεντρολίβανο, που ως γνωστό είναι μόνο για το γουρούνι και ταρνί, και πολύ του είναι.

Χάζευα τον σεφ να κόβει το δεντρολίβανο ώσπου να γίνει σκόνη, να περνάει τις πατάτες από το μαντολίνο, και να τα ανακατεύει όλα με ελαιόλαδο, φέτα-φέτα, ώσπου να μην κολλάνε πια μεταξύ τους, με υπομονή, και μετά να τις απλώνει μια μια στο ζυμάρι του. Έτσι, σκέτη την έβαλε στο φούρνο, αφού φούσκωσε και έγινε μια ζύμη ψωμένια, μέχρι που τραγάνισαν οι πατάτες πάνω της, και μετά μας την έδωσε να την φάμε. 

Και κάπως έτσι έμαθα ότι με δυο ευτελή υλικά μπορείς να φτιάσεις θαύματα που και χορταίνουν και νοστιμίζουν. 

Να σημειώσω εδώ πως το ζυμάρι που φτιάχνω για πίτσα ΔΕΝ είναι το σωστό. Αυτό που κάνω θέλει το πολύ μια ώρα ώσπου να είναι έτοιμο για χρήση. Η ζύμη της πίτσας θέλει πολύ δουλειά και προετοιμασία, καθώς και κάπου 15-18 ώρες αναμονή για να χρησιμοποιηθεί. Αν θέλετε να ασχοληθείτε, ρίξτε μια ματιά στο ατελείωτο Ίντερνετς, να δείτε πως γίνεται. Δεν ποστάρω λινκ, διότι δεν έχω δοκιμάσει κάποιο, συνεπώς δεν έχω και να προτείνω.

Να, έτσι είναι:

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τις γυρνάει το blogger τις φωτογραφίες. Τέλος πάντων, βλέπετε.

Υλικά: (για ένα ταψί)

700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 χούφτα ελαιόλαδο

2 φακελάκια μαγιά στιγμής

χλιαρό νερό όσο πάρει

4 μέτριες πατάτες

1 κρεμμύδι ξερό

ελαιόλαδο

αλάτι

1 κλαδάκι φρέσκο δεντρολίβανο

λίγη φρέσκια ρίγανη αν έχετε

χυμό από μισό λεμόνι

Εκτέλεση:

Σε μια λεκανίτσα, ανακατεύετε το αλεύρι με τη μαγιά και το αλάτι. Προσθέτετε σταδιακά το νερό, το οποίο πρέπει να είναι σε θερμοκρασία ευχάριστη για το δέρμα σας. Ζυμώνετε με την μπουνιά, ώσπου να πάρει όλο το αλεύρι και να γίνει μια μαλακή ζύμη. Τότε, προσθέτετε τη χούφτα ελαιόλαδο και ξαναζυμώνετε, ώσπου να απορροφήσει το λάδι.

Σκεπάζετε την λεκανίτσα με μια καθαρή πετσέτα, και την αφήνετε στην άκρη να φουσκώσει. Θυμηθείτε να πασπαλίσετε με λίγο αλεύρι την επιφάνεια της μπάλας, ώστε να μην κολλήσει στην πετσέτα. Αυτό που κάνω συνήθως, είναι να την αφήνω στον φούρνο μέσα, αφού πρώτα τον αφήσω για μερικά λεπτά σε τιτανοτεράστια θερμοκρασία, και τον σβήσω. Έτσι δημιουργείται μια ζεστή φωλίτσα, χωρίς αέρηδες και ρεύματα, για να φουσκώσει με ασφάλεια το ζυμαράκι. Σε κανονικές συνθήκες, θα είναι έτοιμο σε μια ώρα.

Περίπου 15 λεπτά πριν να είναι έτοιμο το ζυμάρι, ετοιμάστε τα topping. Αν έχετε καθαρές, φρέσκες πατάτες, απλά πλύντε τες. Αλλιώς, καθαρίστε τες. Κόψτε τις σε λεπτές φέτες με ένα μαντολίνο. Ή, με κάτι παρόμοιο. Οι περισσότεροι τρίφτες έχουν και σχετική λεπίδα. Βάλτε τις φέτες σε ένα μπωλ, αφού πρώτα τις πλύνετε και τις στεγνώσετε.

Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι. Όσο πιο μικρά κομμάτια μπορείτε. Δεν είναι ανάγκη να είναι ομοιόμορφα. Μετά, ψιλοκόψτε τα μυρωδικά. Εδώ θα πρέπει να είστε σχολαστικοί, να γίνουν σχεδόν σκόνη. Αν δεν έχει κοπεί καλά το δεντρολίβανο, γίνεται ενοχλητικό όταν ψηθεί. Σαν πευκοβελόνες. Αδειάζετε το κρεμμύδι και τα μυρωδικά στις πατάτες.

Ρίχνετε τον χυμό λεμονιού, το αλάτι και λίγο ελαιόλαδο στις πατάτες, και ανακατεύετε πολύ καλά, ώσπου να μην κολλάνε πλέον οι πατάτες μεταξύ τους. 

Όταν φουσκώσει το ζυμάρι, το απλώνετε σε ταψί, πάνω σε λαδόκολλα (για να μην πλένετε 40 ώρες μετά). Απλώνετε πάνω του τις πατάτες. Αναλόγως της υπομονής σας, μπορείτε είτε να τις απλώσετε μία μια, είτε να τις πετάξετε ατάκτως. Απλώς, φροντίστε να έχετε παντού, και να είναι σε ίδιο πάχος το στρώμα πατάτας παντού. 

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στον αέρα, στους 190 βαθμούς, για περίπου 40 λεπτά, ή ώσπου να ροδίσουν οι πατάτες. Αν θέλετε μπορείτε να σερβίρετε την πίτσα με πράσινη σαλάτα και με κάποιο ντιπ (για ντιπ). Μείγμα γιαουρτιού, μαγιονέζας, σκόρδου και μυρωδικών θα πήγαινε ταμάμ.

Να και η μπουκιά: 

Μακαρόνια ολικής με αρωματική σάλτσα μελιτζάνας

Μοσχοβολάει καλοκαίρι αυτό το φαγητό. Δύσκολο δεν είναι, αλλά ενδεχομένως να σας κάτσει λίγο βαρύ στο στομάχι, λόγω της μελιτζάνας. Γίνεται στο πι και φι, αν εξαιρέσεις το χρόνο που χρειάζεται η μελιτζάνα να ξεπικρίσει. Ο συνδυασμός μελιτζάνας, βασιλικού και παρμεζάνας είναι ιδιαιτέρως αγαπητός στην Ιταλία. Να εδώ που το κάναμε μακαρονάδα.

Ιδού το οπτικό:

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθώ σοβαρά με τις φωτογραφίες των φαγητών μου. Αυτό μοιάζει απαίσιο.

Υλικά: (για 4 λέω γιατί τόσο θα έπρεπε να είναι)

• 1 πακέτο μακαρόνια ολικής άλεσης
• 2 μελιτζάνες ζουμπουρλούδικες
• 2 κρεμμύδια μέτρια ή ένα μεγάλο
• 1 σκελίδα σκόρδο ή λίγο σκόνη σκόρδου
• 1 τριμμένη ντομάτα (συσκευασία, όχι χυμό, όχι κονκασέ, όχι πελτέ, το άλλο)
• 2 κουταλιές της σούπας πελτέ ντομάτας
• χυμό από μισό λεμόνι
• αλάτι μπόλικο
• πιπέρι
• φρέσκο βασιλικό, μια χούφτα
• φρέσκια ρίγανη, μερικά κλαράκια
• μαϊντανό, μια χούφτα
• ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Κόβουμε τη μελιτζάνα σε μικρά κυβάκια. Τα προτιμώ μικρά, γιατί τα γατοκέφαλα μελιτζάνας με αηδιάζουν. Αν θέλετε πάντως, μπορείτε να τα κόψετε και χοντρά. Αδειάζουμε τους κύβους σε ένα σουρωτήρι, πασπαλίζουμε με μπόλικο αλάτι, ανακατεύουμε καλά, και τα αφήνουμε να κάτσουν έτσι να ξεπικρίσουν, τοποθετώντας κάτι βαρύ πάνω τους (μια κατσαρόλα, ένα τηγάνι, κάτι). Άλλοι λένε 15 λεπτά, άλλοι μια ώρα, θα δείτε μαύρα ζουμιά να βγαίνουν από το σουρωτήρι, άρα θα ξέρετε πότε ήρθε η ώρα.

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια, πολύ μικρούτσικα. Ψιλοκόβετε και τα μυρωδικά τα φρέσκα, να τα έχετε έτοιμα. Σε ένα τηγάνι τσιγαρίζετε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, μέχρι να πάρουν λίγο χρώμα. Προσθέτετε την μελιτζάνα, αφού πρώτα την ξεπλύνετε λίγο και την πατικώσετε να φύγουν τα ζουμιά. Συνεχίζετε το σωτάρισμα ώσπου να μαλακώσει η μελιτζάνα, προσθέτετε τα μυρωδικά και το πιπέρι και σβήνετε με το χυμό λεμονιού. 

Σε αυτή τη φάση προσθέτετε τον πελτέ και αφήνετε λίγο να τσιγαριστεί. Μετά προσθέτετε το χυμό ντομάτας, και αφήνετε να πάρει βράση.

Στο ενδιάμεσο, βράζετε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες, σε καλά αλατισμένο νερό. Κρατάτε μια κούπα από το μακαρονόζουμο για τη σάλτσα, πιθανό να χρειαστεί.

Αν η σάλτσα βράσει τόσο ώστε να χάσει τα ζουμάκια της εντελώς, προσθέστε το μακαρονόζουμο. Δεν θέλουμε να είναι υδαρής η σάλτσα, αλλά δεν θέλουμε να είναι και στεγνή. Να έχει πήξει όμορφα. 

Τώρα, αν θέλετε, μπορείτε σε ένα μπωλ κάθε φορά να αδειάζεται μια μερίδα μακαρόνια, και από πάνω δυο κουτάλες σάλτσα, και να ανακατεύεται να πάει παντού. Εδώ είναι που κάτω από κανονικές συνθήκες θα χρειαστείτε το μακαρονόζουμο ώστε να μην βγει στεγνό το μακαρόνι. Πασπαλίζετε με παρμεζάνα, διακοσμείτε με ένα μπουκετάκι βασιλικό, και σερβίρετε το ψαγμένο μακαρόνι σας.

Αν είστε σαν εμάς σερβίρετε τα μακαρόνια, αφού πρώτα τα λαδώσετε ή τα βουτυρώσετε, αν δεν νηστεύετε, πασπαλίζετε με εξαιρετική πικάντικη γραβιέρα και από πάνω σάλτσα. Μετά ξανά τυράκι, πηρούνι και τραπέζι. Έτσι.

Μπρουσκέτες με ντομάτα

Ε, ας έχουμε και ένα κοσμικό ορεκτικό στη λίστα μας. Αυτό εδώ είναι μονδέρνο, το τρώνε στα καλά ιταλικά εστιατόρια, και είναι τόσο απλό μεζεδάκι, που κρίμα να το πληρώνετε μια περιουσία. Εγώ τόχω εδώ σε ελεύθερη παραλλαγή, με βάση τις γεύσεις που συνηθίζουμε στην Ελλάδα. Γενικά, μπρουσκέτα είναι το φρυγανισμένο ψωμί με πράματα επάνω. Σαν ισπανικό τάπας ξερωγώ, αλλά ιταλικό. Η απλούστερη μορφή του είναι η ντοματοσαλάτα. Ιδού το οπτικό:

Τρώγεται μόνο ζεστό. Άμα κρυώσει και κάτσει, νοτίζει το ψωμί και γίνεται νιανια.

Υλικά για δυο άτομα:

• Δυο φέτες ελαφρώς μπαγιάτικο χωριάτικο ψωμί. Μπαμπάτσικες οι φέτες, όχι λεπτές σαν τσιγαρόχαρτο.
• 1 ντομάτα ώριμη ψιλοκομμένη
• 1 κουταλιά της σούπας φρέσκια ρίγανη (η διαφορά από την ξερή είναι εντυπωσιακή)
• 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
• 1 κουταλιά της σούπας κάπαρη ψιλοκομμένη
• λίγο αλάτι (to taste)
• λίγο ξύδι
• Προαιρετικά υλικά: λίγο κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο και λίγο τριμμένη φέτα

Εκτέλεση:

Προφανώς και ψήνετε στο γκριλ ή στην φρυγανιέρα το ψωμί, αφού πρώτα έχετε ανακατέψει τα υλικά της ντοματοσαλάτας σε ένα μπωλ. Αφού ψήσετε το ψωμί, αδειάζετε κουταλιές της σαλάτας πάνω στο ψωμί, να πάει και το ζουμάκι να ποτίσει. Άμα θέλετε, στολίζετε με λίγο φρέσκια ρίγανη. Άμα δεν θέλετε, δεν στολίζετε.

Αγκινάρες αλά πολίτα

Η μάνα μου έχει ένα κακό συνήθειο. Όταν ένα τρόφιμο δεν της αρέσει, δεν το μαγειρεύει για κανέναν. Αυτό το φαγάκι, λοιπόν, δεν το γνώριζα, ώσπου γνώρισα τον άντρα μου και κατά προέκταση, την πεθερά μου. Εκείνη μου το σύστησε, εκείνη μου το μαγείρευε, και τώρα εκείνη με εφοδιάζει με αγκινάρες από τον κήπο της, έτοιμες καθαρισμένες, κομμένες και όμορφα τακτοποιημένες για την κατάψυξή μου. Ο οποίος μπαχτσές βέβαια μας εφοδιάζει με αρκετά λαχανικά ακόμα, αλλά τώρα ας επικεντρωθούμε στις αγκινάρες.

Αν δεν έχετε πεθερά, απευθυνθείτε στον καταψύκτη οικείου σούπερ μάρκετ. Αν αποφασίσετε να αγοράσετε φρέσκες αγκινάρες, αυτό το μπλογκ δεν είναι για εσάς. Δεν ξέρω να καθαρίζω αγκινάρες, και δεν θα μάθω ποτέ, νομίζω. Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον τις αναγνωρίζω στον πάγκο της λαϊκής αγοράς.

Αν διαθέτετε χύτρα ταχύτητας, το φαγητό είναι πανεύκολο. Αν όχι, απλά θα πρέπει να δώσετε βάση στους χρόνους βρασίματος της πατάτας, του καρότου και της αγκινάρας, βάζοντάς τα με αυτή τη σειρά, ώστε να βράσουν όλα στον ίδιο χρόνο.

Ιδού το οπτικό:

Μου άρπαξε ελαφρώς, διότι μιλούσα στο τηλέφωνο όσο ψήνονταν. ΑΙΣΧΟΣ!

Υλικά (για 4 άτομα):

• 1 συσκευασία αγκινάρες κατεψυγμένες
• 4 φρέσκα κρεμμυδάκια (αν είναι πολύ μικρά, κάντε τα 6)
• 1 μέτριο κρεμμύδι
• 2 λεμόνια (αν το θέλετε λιγότερο ή περισσότερο ξινό, κανονίστε ανάλογα)
• 1 μάτσο άνηθο
• 3 καρότα μέτρια (όχι τα τέρατα γιατί είναι αγριευτικά, όχι τα κούτσικα γιατί χάνονται)
• 4 πατάτες μέτριες
• αλάτι, πιπέρι
• 1 κουταλιά αλεύρι
• μπόλικο ελαιόλαδο

Εκτέλεση:

Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια (από τα φρέσκα κρατάτε και λίγο από το πράσινο) και τα ζεματάτε λίγο στο λάδι στην χύτρα. Θέλουμε να μην αλλάξουν χρώμα, οπότε προσοχή μην τα αφήσετε πολύ ώρα.

Καθαρίζετε πατάτες και καρότα και τα κόβετε όλα σε μέγεθος μπουκίτσας. Μπουκίτσας, όχι γατοκέφαλου. Ψιλοκόβετε τον άνηθο, και τα προσθέτετε όλα μαζί στην χύτρα.

Αλατοπιπερώνετε. Μην βάλετε πολύ αλάτι, βάζετε ήδη αρκετό λεμόνι.

Στύψτε τα λεμόνια. Στο ίδιο σκεύος αδειάστε το αλεύρι και μισό ποτήρι νερό και ανακατέψτε τα όλα μαζί. Αδειάστε αυτό το μείγμα στην κατσαρόλα και ανακατέψτε καλά. Σε αυτό το σημείο, να έχετε χαμηλώσει τη φωτιά στο 7/10. 

Παίρνετε τώρα τις αγκινάρες, και με περισσή αγάπη και προδέρμ, τις ακουμπάτε μέσα στο φαγητό εδώ και κει. Κλείνετε το καπάκι της χύτρας και αφήνετε.

Όταν πεταχτεί το μαντζαφλαράκι και σημάνει συναγερμό η χύτρα, αφού ξεπεράσετε τον τρόμο σας, αφήστε να βράσει 2 λεπτά, και μετά σβήστε τη φωτιά. Όταν πέσει το μαντζαφλαράκι, και κάνει κλικ η ασφάλεια, δεν θα κινδυνεύετε πλέον, και θα μπορείτε να ανοίξετε το καπάκι με ασφάλεια. Μην ανακατέψετε με κουτάλι, θα χαλάσουν οι αγκινάρες ( στο σχήμα).

Λογικά σε αυτή τη φάση είναι έτοιμες για σερβίρισμα. Συνοδέψτε με τυράκι φέτα, αν δεν νηστεύετε, και ψωμί με τραγανή κρούστα.